NM047: hunter complex - hunter complex

NM047: hunter complex – hunter complex

format: cd / digital
released: february 2 2010

tracklisting
1.wait
2.here is the night
3.dance
4.exit
5.cross
6.fashion street
7.moonset
8.black
9.chinese restaurants
10.turn
11.kerosine
12.mean street

hunter complex

info
Hunter Complex is the moniker of Lars Meijer. On his self titled debut album he moves from synthpop to electro and from italo to new wave. Just like the European electronic acts The Tough Alliance, Neon Neon, JJ, M83 and Delorean, there’s an imperative reference to the eighties in the music of Hunter Complex. Not only in the sound, but especially because of that intangible feeling. Meijer: ‘It’s a feeling that switches between whimsicality and melancholy. You can see that for example in Miami Vice – true television of the eighties: subtropical beaches, flamingos, but also nocturnal streets full of muggy evil.’

Around the turn of the century, under the name Larz, he created two lo-fi pop albums that reached a cult-status internationally. ‘Call Larz another bedroom genius – which he is, but he’s got that extra bit of special something about him’, Allmusic.com said at the time. In the years after his Larz albums Meijer broadened himself in experimental electronic music with the groups Psychon and Living Ornaments. With the last act his also released music on the legendary Skam label. Meijer: ‘After these experiments I thought it was time for pop music again. I’ve been walking around with the idea of this record full of synthpop songs for a long time, but in the last ten years I’ve finally learned how to actually produce it.’

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=SmdcQtee2mI]

press downloads
hi-res image of cover
press release (english)
press release (dutch)

reviews

side-line
february 1 2011
by dp

Based and operating from Amsterdam (The Netherlands) Hunter Complex is a rather new project set up by Lars Meijer. This musician was previously involved in different projects like Larz, Psychon and Living Ornaments. I have to admit that none of these projects sound familiar, but it for sure reveals some experience gained by the artist. After having released an EP at the end of 2009 we here get the official debut-CD of Hunter Complex. The album was announced as strongly inspired by the 80s and the first songs only, but confirm a strong link with the golden decade of electronics. Telex and Human League are just two of the bands that immediately come into mind after having heard “Wait”, “Here Is The Night” and “Dance”. The songs aren’t bad at all and will for sure bring some good-old memories to mind (especially for the oldest electro-lovers), but globally speaking it sometimes sounds a bit too sweet and soft. I don’t mean it as a criticism, but on the long run Hunter Complex starts to stagnate in a gentle and polished 80s minded composition. The possible link with the aforementioned famous bands is for sure a reference, but the work of Hunter Complex never emulates their level or their fame. A few more songs like “Moonset” (with a real nice rhythm box) and “Mean Street” (which sounds like synthesizer music for stars) are quite nice, but never reach a real climax. That’s for sure what I’m missing here! It doesn’t take away that this is the kind of record that might please the 80s die-hard freaks!

6

dark entries
july 27 2010
by didier becu

Hunter Complex is het muzikaal project van Lars Meijer en het zegt je misschien niks maar een tijdje terug bracht deze Lars wat materiaal uit op het tot cultlabel verheven Skam Records, en ook al hoor je hier een beetje dance-invloeden is Hunter Complex een echte ode aan de eighties geworden.

Volgens deze man zijn de eighties een echte smeltkroes van kitsch en melancholica geworden waarbij hij de tv-reeks “Miami Vice” als ultiem voorbeeld aanhaalt en u kunt er mee lachen, ook al ligt het zeker aan de leeftijd, behoor ik ook tot één van die rare kwasten die naar de winkel holde om de DVD-boxen van deze serie aan te schaffen.

Maar dit gaat over muziek en niet over de avonturen van Sonny en Rico.

Na een EP te hebben uitgebracht op het nieuwe indielabel Narrominded dat zich lijkt te specialiseren in hedendaagse synthpoplanken werd de tijd rijp geacht voor een volledige CD en het is een fantastische cd geworden waar de originaliteit (en synthmelancholie) van afdruipt.

Meestal klinken dergelijke cd’s niet meer als een aardige poging om de tijdsgeest terug op te roepen maar deze Hunter Complex slaagt daar meer dan aardig in en het zou gerust in 1986 kunnen uitgebracht zijn, zelfs de hoes voelt zo aan.

Ook meer dan verdienstelijk is dat deze cd echt origineel klinkt want meestal is zo’n synthpoprelease vaak niet meer dan een Depeche Mode-probeersel maar dat is het geenszins het geval.

Originele synthpopmelodien verpakt in songs die iedere 80’s-fan met goede smaak zal omarmen.

Absoluut een kans geven!!!

8/10

original article

norman records
july 22 2010
by ant

Now if you’re interested in some quality synth pop then look no further… This is the nom de plume of Lars Maier who has also recorded as Larz and also with Psychon and Living Ornaments who had a track on the old Skam Cats CD. I gotta hand it to him, he does a stellar job on the synthesizers, obviously referencing many 80’s influences but still with his own angle. Lars keeps the spirit of classic synth pop alive with a healthy balance of glitz and darker more melancholy passages. Lots of classy synth sounds and vibrant ideas all nicely articulated.

original article

chain d.l.k.
july 12 2010
by maurizio pustianaz

Hunter Complex is the project of Lars Meijer, guy already involved with Living Ornaments and Psychon and also one of the people who run the Narrominded label. HUNTER COMPLEX is his debut album under this moniker and contains twelve songs that find their roots into 80s electronic / synthpop music. Lars’ songwriting recalled me the electronic wave of the last decade of 70s and the first three years of the 80s when people like John Foxx, Paul Haig and Thomas Leer were producing their hits. If you’re questioning yourself if there is a reason why I picked up these three names, well for sure there is one: Lars, in my opinion, is looking for the right blend of electronic analog sounds and personal songwriting and for this reason we have intimate song like “Chinese restaurants” and “Fashion street” (with an upfront piano/organ duet that remind me of some Scritti Politti atmospheres), cold wave tunes like “Here is the night” (the last year Lars issued an E.P. with three mixes of the song, the original and the instrumental versions which is available as free download and as MCD) and “Kerosine”. If you love all the kind of 80s wave bands, from Human League to ABC passing from A Flock Of Seagulls, Ultravox, Dalis Car or obscure cold wave bands, I suggest you to check Hunter Complex.

original article

dsite
july 10 2010

Biografia articolata quella relativa all’olandese Lars Meijer alias HC: attivo dalla fine degli anni 90’s celato sotto lo pseudonimo Larz, autore all’epoca di due albums ed un 7″, in seguito componente del progetto Psychon Troopers, ora noti semplicemente come Psychon, autore nel 2004 di un valido album titolato “As When Lighted” realizzato in collaborazione con Gabry De Waaij nonchè autore dell’ep “Here’s The Night”, antecedente al debut full lenght oggi in esame nella cui tracklist spiccava una rielaborata new version del brano “Another Green World” di Brian Eno. La label Narrominded si occupa della pubblicazione di questo lavoro a mezzo percorso tra non strepitosi registri new wave minimale ed electro, interpretati con peccaminoso spirito easy ma denotanti alcuni interessanti spunti degni di menzione. Nelle strategie strumentali riaffiorano le immancabili provenienze 80’s a supporto di un sound pulito, lineare, creato da synths, un elementare reticolo di drum-programming e garbati vocals (“Wait”) o su secche ritmiche e melodie da disco-club d’altri tempi (“Here Is The Night”). Tracce poliritmiche dalle atmosfere retrò intessute su educati spartiti electropop (“Dance”) comunicano il desiderio di sperimentare essenziali giochi di synth ingentiliti da soavi voalizzi (“Exit”): la bassa timbrica degli stessi ricama aggraziati quanto sterili moduli electro-non-so-chè (“Cross”) oltrepassati da dubbi ibridi alternative-pop metropolitano di scarso mordente (“Fashion Street”). Il ritorno ad una buona electro-wave finemente elaborata non fa soffermare l’attenzione sulle semplicistiche procedure negli arrangiamenti (“Moonset”), mentre la nuda ritmica vagamente disco 80’s circonda vocals filtrati ed armonie astratte (“Black”). Le irrinunciabili infuenze wave del trascorso ventennio incontrano nuovamente l’elettronica grezza del periodo di appartenenza generando però melodie di scarsa personalità (“Chinese Restaurant”) oppure, al contrario, piccoli gioielli electro-minded dalla lenta percussività synthetica che punteggia uno squisito apparato tastieristico simile ad una pioggia luminescente (“Turn”). Drum-machine segmentata, prog e canto attenuato si incorporano originando songs a tutto relax (“Kerosine”) concludendo la tracklist con mature ed apprezzabili manifestazioni di synthpop atmosferico (“Mean Street”). Album episodico che sembra soggiacere sotto un neutro manto di anonimato ma, all’occorrenza, anche in possesso di svolte in grado di strappare qualche fugace assenso. Non posso definire particolarmente lusinghiero questo debut, tuttavia le potenzialità e l’esperienza di Lars fanno auspicare una prossima release maggiormente coraggiosa e, chissà, dotata di più accattivante personalità. Tempo al tempo. Disco saturo di nostalgiche reminescenze 80’s ma anche contenuti convincenti solo a metà: il lavoro risulta sguarnito di quella fondamentale vitalità che l’avrebbe reso avvincente e mietitore di pieni consensi. L’appuntamento con gli applausi è comunque solo rimandato.

original article

fret
may 2010

nm047-hunter-complex-hunter-complex-fret-review

terrible music
may 14 2010
by et

I am a big fan of Dutch popmusic and especially of new Dutch artists that are capable to produce some interesting and daring tunes in the fields of electronic music and experimental popmusic. Not because I am nationalistic or anything but partly as a reaction against the indifference of many Dutch people for their own history and culture. It is important to support local culture as simply it makes life nicer and better in the little world you live in.

Hunter Complex is the relatively new project by the Narrominded label boss. Narrominded have been working on promoting and putting out good new (Dutch) music since 2000. First with cd-r releases and later on vinyl and cd. The sounds range from elektro to experimental electronics and also some guitar stuff is in their catalogue.

Synthpop is the word when it comes to Hunter Complex. I must admit I did not get it when I first played this record. But it really grew on me with each play. Still I think the record would have been stronger when it would be trimmed from twelve to nine tracks or something. But in general this debut album is a masterpiece of contemporary synthpop.

The word pop should be written here in capitals. The production is quite thick in a Pet Shop Boys sort of way. Perfectly fitting the clear electronic beats and warm synthesizer melodies. What really makes this music so outstanding is that you hear classic 1980’s synthpop elements but still all sounds very fresh. The arrangements and rhythms are all but 1980’s I think. Also quite some unexpected elements pop up from time to time, like suprising hooks and twists in the song structure or a guitar part being added for a moment.

One of the highlights is ‘Moonset’ with its steady beat and typical claps but also adding to that some almost ambient like synth lines and strings. Also ‘Exit’ is really good with its loungy and laidback feeling and spacious synth lines.

If you are into classic synthpop and into some light summer tunes check out this release for sure. And for the well informed… this is probably more Anna Logue records stuff as Enfant Terrible material. But still… watch out for a new excellent track by Hunter Complex coming soon on the new Enfant Terrible compilation!

original article

festivalinfo
april 8 2010
by harm groustra

Je kunt Lars Meijer niet verwijten dat hij stilzit, of te weinig onderneemt. Als Larz maakte hij al twee lo-fi platen en daarna dook hij de elektronica in met Psychon en Living Ornaments. Zijn jongste project Hunter Complex staat vol met synthpop liedjes, geïnspireerd door namen als jj en M83. Na de gratis EP met remixes van het nummer ‘Here is the Night’ is er nu het eerste volledige album: Hunter Complex.

Meijer zit nog steeds vuistdiep in de elektronica. De plaat staat vol bliepjes, drumcomputers en aanverwanten. Al snel wordt het duidelijk dat de muzikant op deze plaat veel meer richting de popmuziek gaat. De liedjes zijn aanstekelijk en niet te ingewikkeld. Dankzij slim gebruik van onder meer toetsen en een scala aan andere instrumenten heeft Meijer het voor elkaar gekregen een plaat te maken die, ondanks de toegankelijkheid, ook in alternatieve kringen best opgezet kan worden.

Hunter Complex wordt nooit te cheesy of fout. Slechts een paar keer gaat het muzikaal niet helemaal goed, zoals op ‘Moonset’. Dat klinkt alsof Meijer het met een gratis te downloaden programma even snel in elkaar geflanst heeft. Gelukkig staan daar nummers als ‘Here is the Night’, ‘Exit’ en ‘Street’ tegenover. Afsluiter ‘Meen Street’ vist echter weer compleet achter het net.

Het manco van Hunter Complex zit hem in de zang en consistentie. Sterke en zwakke nummers wisselen zich gedurende het album netjes om beurten af, maar de zang is over de gehele lijn niet echt om over naar huis te schrijven. Dus toch wel enige vorm van consistentie, maar niet die waar je op zit te wachten. De veelal lage, slecht verstaanbare zang voegt bijzonder weinig toe, maar is toch ook weer broodnodig. De muziek zelf is namelijk niet spannend genoeg. Als Meijer zich nog een beetje in het genre verdiept en Hunter Complex een tweede kans geeft, kan daar best iets moois uit opbloeien.

3 / 5

original article

written in music
april 5 2010
by edwin hofman

3,5 / 5

Na een tweetal lo-fi popplaten en de nodige experimentele elektronische muziek met Psychon en Living Ornaments vond Lars Meijer, artiestennaam Hunter Complex, het de hoogste tijd voor een album met elektronische popliedjes.

Aan het einde van 2009 verscheen als voorproefje van dit album al de gratis te downloaden ep ‘Here Is the Night’. De ep verscheen bij het Nederlandse label Narrominded, dat sinds 2000 al flink van zich heeft doen spreken met eigenzinnige rock, elektronische en elektro-akoestische muziek. Een hoogtepunt in de discografie van Narrominded was in 2009 de remake van Brian Eno’s ‘Another Green World’, waarop een groot aantal Nederlandse elektro-acts – waaronder Hunter Complex – schitterden.

Het album van Hunter Complex laat vrij milde, wat onderkoelde, elektropop horen die duidelijk maakt dat Lars Meijer zich omringd heeft door een lekkere batterij effecten en (analoge) synths. Hij kan bovendien een uitgebalanceerd en verzorgd elektropopgeluid produceren, waarvoor petje af. Meijer laat zich inspireren door onder meer Depeche Mode en A-ha. Dat geeft al aan dat de muziek van Hunter Complex niet bedoeld is om te confronteren. Het zijn daarom ook in eerste instantie namen als OMD en – meer recent – Erlend Øye die te binnen schieten bij het beluisteren van dit album.

Hunter Complex schotelt geen instanthits voor; veel nummers zijn niet bijzonder melodieus en leunen daarbij ook niet op harde beats of dikke effecten. Voeg daarbij de onderkoelde, wat afstandelijke zang van Meijer, en duidelijk wordt dat dit geen plaat is die je er op eighties-feestjes even makkelijk inknalt, al doen sommige recensenten anders geloven.

‘Here Is the Night’, dat dus al in 2009 verkrijgbaar was, is een van de betere nummers op dit album van Hunter Complex. Een ideeënrijk nummer, prima geproduceerd. ‘Cross’ kent een mooie sfeervolle opening en dito einde met daartussen prettige uptempo elektropop. In ‘Dance’ en ‘Kerosine’ stoeit Hunter Complex wat met ritmes, beats en tempi met behoud van een smaakvolle pop appeal.

‘Moonset’ biedt halverwege het album een versnelling die zeker welkom is. Zwaar aangezette akkoorden geven de muziek wat meer body, al suggereert Meijer hier meer dan hij daadwerkelijk aflevert. Dit lijkt het geval bij meerdere nummers: subtiliteit en een zekere distantie staan een instanteffect in de weg. Het is de fraaie productie die de plaat interessant maakt, en de subtiele inkleuring van de nummers, zoals de stemvervormer in ‘Black’ en de old school hiphop beat van ‘Fashion Street’. In het afsluitende ‘Mean Street’ somt Hunter Complex alles nog even op en krijgen we nog even een kleine staalkaart van alle ingrediënten. Het levert een zwoel en lichtvoetig elektropopnummer op met een stemmige ondertoon. Een typering die je op de meeste nummers van dit smaakvolle album kunt loslaten.

original article

gonzo circus
april 2010
by bw

Wat zegt het dat vrijwel altijd als muziek uit de jaren 1980 opgehemeld wordt, het woord ‘nostalgie’ valt? Het is dan ook weer raak in vrijwel alle recensies van deze debuutplaat van Hunter Complex, het nieuwste project van Lars Meijer, die samen met Coen Oscar Polack het label Narrominded runt en verder bekend is van Larz, Psychon en Living Ornaments. Hunter Complex verwijst nadrukkelijk naar de jaren 1980, naar Depeche Mode, Kraftwerk, The Human League, Miami Vice, haarlak, enfin, het hele plaatje. Het concept is tot in de puntjes uitgewerkt en Meijer bouwt met zijn analoge synthesizers absoluut heel mooie, complexe structuren, maar uiteindelijk drijft dit project toch op weinig meer dan nostalgie. Dat is ontegenzeglijk een grote en dankbare markt, maar of het nu echt telt als legitieme artistieke drijfveer, daar kan over getwijfeld worden. Wie zijn jeugd wil herbeleven zit hier goed, wie liever naar de toekomst kijkt kan dit overslaan en te rade gaan bij een van de vele andere, uitstekende Narrominded-releases.

livexs
march 26 2010
by willem roose

Onlangs las ik ergens dat de eighties revival in 1990 was begonnen en sindsdien niet meer is gestopt. Ook bij het beluisteren van deze plaat waan je je weer helemaal in de jaren tachtig. ‘Miami Vice!’ is je eerste reactie bij het horen van openingstrack Wait. Daarna volgen nog 11 tracks die allemaal wel een link hebben met (elektronische) muziek uit de jaren tachtig.

Denk aan decadente disco van het kaliber Giorgio Moroder of Bobby Orlando. Denk aan synthpop in de lijn van The Human Leaque en Ultravox. Denk ook aan new-wave van Gary Newman en Depeche Mode. Bij wat tragere nummers als Dance, Exit en Fashion Street kakt de boel een beetje in, maar over de hele linie genomen is dit een prima plaat om onopgemerkt te draaien op een ‘We Love The Eighties-feestje’.

kwadratuur
march 17 2010
by johan giglot

Wie een karakterschets wil maken van platen van het Nederlandse undergroundlabel Narrominded, komt automatisch uit bij termen als elektronische fijnproeverij, hiphopritmen en jaren ’90 IDM. Dat deze elementen garant kunnen staan voor zeer straf, progressief materiaal hoeft geen vertoog. Hunter Complex, één van de projecten van labelstichter Lars Meijer, knalt daar nog een gezonde hap wave en elektro bij. Dit titelloze debuut, dat luchtige laptopstructuren van een meer ernstige ondertoon voorziet, grijpt terug naar nog een ouder technologietijdperk, namelijk naar de mechanische muziek van de zwartgallige 80’s. De fijngevoeligheid blijft echter behouden.

Zoals zijn naam doet vermoeden, kiest Hunter Complex niet altijd voor de meest eenvoudige oplossingen. Dit album bevat immers veel knipogen naar elektropopbands als Depeche Mode of OMD, maar verschuilt zijn melodieuze, vocale synthesizermuziek achter een onrustig geheel van droge, mechanische ritmen. Zo ontstaan elektrotracks die voortdurend uit balans lijken te liggen. Nu eens vagen voorop liggende, ratelende ritmen de fijngevoelige techniek weg, dan weer duiken luidruchtige space-synthesizers op die met een wall of sound alles overstemmen. Toch wordt het feitelijke popkarakter van de plaat nooit helemaal verdreven, hoewel Hunter Complex er wel moeite voor lijkt te doen. Komt het door die onvervormde, vrij oppervlakkige en teruggetrokken (onverstaanbare) zang die deze muziek wat bevreemd of houdt Meijer er gewoon niet van om helemaal in het rijtje te lopen? In elk geval maakt deze werkwijze het wel mogelijk ‘Fashion Street’ te voorzien van een extra psychedelische, zwevende klankdeken en diepe dubbassen en krijgt het daaropvolgende, kale elektronicanummer ‘Moonset’ een enorme duw in de rug met een geluidsmuur van gestoorde samples en harde slagritmen. Het duurt dan ook een tijdje vooraleer dit album echt helemaal doorsijpelt. Wie echter beseft dat dit veel meer is dan een ongebalanceerd geheel en zich laat onderdompelen in deze intrigerende muziek, realiseert zich meteen dat dit de manier is waarop de jaren ’80 in 2010 dienen te klinken!

Hoewel Lars Meijer er zelf mee afkomt, is een term als ‘popliedjes’ hier toch niet helemaal op zijn plaats. Wat eenvoudig lijkt, gaat om een ingenieuze elektronicapuzzel. Zeker weten dat er ettelijke uurtjes laptop- en slaapkamergeneuzel zijn geslopen in deze licht gestoorde synthwave-songs!

original article

oor
march 2010
by theo ploeg

Wie had dat ooit gedacht. Lars Meijer – samen met Coen Oscar Polack labelbaas van Narrominded – keert met Hunter Complex terug naar zijn wortels als liedjesschrijver. Al blijft hij de elektronica, waarmee hij experimenteerde in Psychon (Troopers) en Living Ornaments, trouw. Gouden combinatie, zo blijkt op dit debuut. Meijer klinkt als de bastaardneef van Keulenaar Popnoname. Net zo poppy en op momenten net zo slick, maar behept met een bovenmatige fascinatie voor het verleden.
De jaren tachtig om precies te zijn: Cabaret Voltaire, OMD, Gary Numan, New Order, maar ook obscure Italodisco en vroege house klinken door. Retro? Ja, maar niet te. Hunter Complex is te eigenzinnig voor het predikaat pastiche. Daarvoor hinkt Meijer teveel op twee gedachten. Aan de ene kant is er die romantische nostalgie die zo typerend is voor het geluid van analoge synthesizers, aan de andere kant is de productie lekker vol, kreunt Meijer wat af en lonkt hij opzichtig naar Europese disco. In afsluiter Mean Street komen die drie elementen samen. Resultaat? Prachtige, bijna dubby synthpopdisco die niet had misstaan op de albums van Meat Beat Manifesto of Renegade Soundwave, begin jaren negentig. Wie wil weten hoe de toekomst ooit klonk, vindt bij Hunter Complex troost.

original article

file under
march 8 2010
by storm

We hadden afgelopen zaterdagavond een jaren ’80-feestje van mijn werk. Hierbij mocht je ook verkleed komen als je wilde. Mevrouw Storm trok wat zwarts aan en toupeerde d’r haar en ik trok de strakste broek aan die ik nog had met een vaal hardrock shirtje. Er is niet zo heel veranderd aan ons door de jaren heen. Nu ja, we hebben wat meer vierkante meters stof nodig, dat wel. Voor in de auto op weg naar en van het feestje had ik eerst wat jaren tachtig cd’s mee willen nemen, maar besloot uiteindelijk toch wat nieuws, namelijk Hunter Complex, op te zetten. Dat had namelijk ook zo uit de jaren tachtig kunnen komen. De synthpop van dit nieuwe project van Lars Meijer is zo retro, dat ik ’em er bijna van zou gaan verdenken dat Meijer dit al dik twintig jaar op de plank heeft laten liggen voordat hij er mee op de proppen durfde te komen. Als je een paar van deze tracks verstopt had tussen de krakers op een van de New Wave Club ClassX-verzamelaars en niemand zou ’em als verdacht brandmerken. Hunter Complex is door het vernuftig schuiven met lagen tegelijkertijd ijzingwekkend koel als melancholisch ontroerend. Dat eerste komt vooral door de lijzige stem van Meijer, het is er een die mensen best af zou kunnen stoten, maar ik houd wel van dat onderkoelde. Het melancholische zit ’em in geweldige ouderwets klinkende synths die Meijer van stal gehaald heeft. Je krijgt visioenen van OMD, New Order en Kraftwerk en dwaalt zo af op de grotendeels rustig voortkabbelende tracks richting traag dansende zwartgekleden op de dansvloer. Die op het up-tempo “Moonset” uiteindelijk compleet uit hun dak zullen gaan. Voor mijn jaren tachtig feestje was Hunter Complex natuurlijk veel te obscuur en nicherig, maar om te ontgiften van de Bon Jovi’s en andere narigheid uit de jaren tachtig die ik die avond voorgeschoteld kreeg was het perfect. En om ‘zo’ te luisteren overigens ook.

original article

outlands
march 6 2010
by boban ristevski

Hunter Complex is the new moniker of Lars Meijer, who runs the label Narrominded and is also involved with few other musical acts: Larz, Psychon/Psychon Troopers, with a more ambient/atmospheric/improvised kind of sound and Living Ornaments, who had an amazing album, ‘Korrels’, the previous year, with a more melodic/rhythmic/idm kind of sound, but also with elements of experiment. But Hunter Complex is totally different! The album was announced with the wonderful EP ‘Here Is The Night’, where besides the original version of the title song and the extended instrumental version of the song ‘Fashion Street’ (from the album), there are 3 interesting remixes of ‘Here Is The Night’, by Garcon Taupe, Spoelstra and Coen Oscar Polack, of which specially interesting are the crazy version of Garcon Taupe and the “ambiental” version of Coen Oscar Polack. The self-titled album is a story of it’s own. Stilistically it ranges from synthpop/new wave to electro, with elements of italo disco, all woven well in the music. Retro-futurism, focusing on the past and on the future at the same time. Some of the songs are a real uncanny candies, like ‘Wait’, ‘Cross’, ‘Fashion Street’ and ‘Chinese Restaurants’… I’ve always considered the synth-pop as the lonelier kind of music. Or music that grows with time! Fine album!

original article

beats & beyond
march 1 2010

Hunter Complex, aka Dutch artist Lars Meijer, releases his debut album on his own Narrominded imprint, a label we’ve grown to love because of its leftfield and adventurous releases. Hunter Complex: retrofuturism never sounded so fresh.

Fact is that today’s music industry is constantly overrun by musical nitwits trying to ‘revive’ the 80s with horrific rip-offs and downright annoying shenanigans (Lady! Gaga! Argh!), but fear not! Hunter Complex’ debut album is a completely different kettle of fish. The 12 tracks on this album all pay homage to the 80s era in their very own way without a single bit of cheesiness to be heard. Roughly, the album’s sound can be described as glam pop Miami Vice-style, with strong references to electroclash and electrofunk, which results in a very adventurous trip down nostalgia lane. Take ‘Cross’ for instance, one of the many highlights on this album. The tune opens with theatrical synths but soon emerges into a funky Italo/space disco tune, while ‘Moonset’ embarks on a much darker and sinister trip with throbbing bass and a spacey cosmic vibe. Synth pop junkies will love ‘Turn’ for its mesmerizing synthesizer work, while fans of bands such as Depeche Mode and The Cure will go ape on the experimental Kerosine.

Buy because: you’re a sucker for that typical 80s sound, whilst not holding back on your love for Italo and electro either.
Don’t because: the only reason we can think of that your dad might pop up and start reminiscing about “those good ol’ days…”

Rating: 8.5

vice
march 2010
by roodkapje

Tja, wat moet je ervan zeggen. Het feit dat je weet waar de aan-knop op je Casio-keyboard zit, wil nog niet zeggen dat er een Phil Spector in je schuilt. Wanneer de partner van de recensent tijdens een afwas/ luistersessie dan ook nog eens wild met de afwasborstel naar de stereo begint te slaan, is dat over het algemeen een veeg teken aan de wand. Uit bijgeleverde informatie begrijp ik dat Lars “Hunter Complex” Meijer zichzelf wel een genie vindt. Ik niet.

original article

365mag
february 25 2010
by youri jozee

Rating: 8.5 out of 10.0

Hunter Complex is the moniker under which Dutchman Lars Meijer has been making music for the past few years. His music has strong references to the eighties when Italo disco, synthpop and new wave ruled the airwaves. Although a bit more electro based, Hunter Complex can be described as a mix between 80s icons such as Neon Neon and a diet version of The Human League, while also incorporating Kraftwerkian and M83 elements. Retrofuturistic so to say…

The Hunter Complex album contains 12 tracks jam packed with analogue drums, vintage synthesizers and unmistakably 80s song patterns. Opening track Wait kick starts the album with a booming electro rhythm, vocoded vox and glorious 80s synthesizers, immediately establishing a retro vibe bursting with quality. The dreamy Dance balances on the brink of electro, electroclash and electrofunk, while tunes such as Cross and especially Moonset are remarked by a more playful and energetic approach. Diversity within a specific sound is what defines this album best. Hunter Complex manages to create 12 unique songs that are made up using retro elements, but still manage to sound incredibly fresh, crisp and balanced. Take Turn for instance. I wouldn’t be the least surprised if I was watching an episode of Miami Vice and hear this one during a chase between Crockett, Tubbs, and a bunch of Colombian moustache-rocking baddies. No sir.

I can be fairly short on this one: This album is an essential item for 80s fanatics, retro junkies, electro heads and synthpop rockers alike. Each song features a magnificent and well balanced structure that finds it origin somewhere in the area between dance and pop, with the vocals adding a certain pop element to the overall in a Kraftwerk kind of way. Recommended!

original article

musicfrom.nl
february 20 2010
by eric rijlaarsdam

Onlangs verscheen bij Narrominded de ep ‘Here Is The Night’ van Hunter Complex. Ondergetekende schreef hierover dat deze hem benieuwd maakte naar het toen nog niet verschenen debuutalbum van Hunter Complex. Dit titelloze album is inmiddels uitgebracht en helaas weet Lars Meijer, de man achter Hunter Complex, de verwachtingen niet helemaal waar te maken. Muzikaal gezien ligt het materiaal op ‘Hunter Complex’ in het verlengde van ‘Here Is The Night’. Veelal donkere synthpop met een duidelijke invloed uit de jaren ’80 en daarnaast vlagen van Electro, Italo en New Wave.

Het album opent met het aardige ‘Wait’, dat vrij melodieus is. Het inmiddels bekende ‘Here Is The Night’ is veel hoekiger en bevat lage, monotone zang, die wel wat doet denken aan die van The Edge in U2’s ‘Numb’. In tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden is ‘Dance’ een vrij traag nummer. Het uptempo ‘Moonset’ is daarentegen wel lekker dansbaar.

Ook ‘Black’ is een leuk nummer, waar een vrij prominent baslijntje in zit en dit geldt ook voor ‘Fashion Street’. De keyboardpartijen aan het begin van ‘Cross’ zijn overduidelijk van Kraftwerk afgekeken en ook verder is het eerste gedeelte van deze song sterk beïnvloed door de Duitse elektronicapioniers. Verderop gaat ‘Cross’ echter meer richting de jaren ‘80.

‘Hunter Complex’ bevat zeker een aantal goede songs, maar het album weet de aandacht niet tot het eind vast te houden. Dit komt vooral doordat het materiaal na verloop van tijd een beetje eentonig begint te worden, iets wat overigens mede wordt veroorzaakt door het nogal vlakke geluid. Verder gaat er van de zang Meijer te weinig overtuiging uit.

original article

3voor12 amsterdam
february 14 2010
by liona munster

nm047-hunter-complex-hunter-complex-3voor12-amsterdam

original article

vital weekly
february 9 2010
by fdw

Following ‘Here Is The Night’ a taster CD single with various remixes, here is the full length by Hunter Complex, also known as Lars Meijer, also known as the boss behind Narrominded Records. That was a mighty fine taster indeed, and it made me very curious about the full length. A spoiler then: its great, perhaps exactly what I hoped for. Synthpop, electropop. I made the connection to the releases on Suction Records, yet Hunter Complex takes matters a bit further. Vocals play an important role in this music. Those vocals reminded me a band from the 80s, early 90s who made similar electronic popmusic, Tranquil Eyes (I am sure not many people remember them). Uptempo pieces that are sweet, funny, poppy but also a bit dark. Think Depeche Mode in their early 80s work, Soft Cell, OMD, even New Order (a particular favorite here), Human League and lots of more obscure electro bands, like the aforementioned Tranquil Eyes. This is an excellent release – very retro in approach, but this is the kind of music which never seems to age. It still sounds as fresh as it was then. But then, perhaps I am not the right person to ask for a subjective view on matters like this: I have always been a sucker for great synth pop.Its of course a fine line between all things pop, and perhaps all things unVital. Hunter Complex may not be real Vital material, but loved out of personal taste for such music.

original article

subjectivisten – caleidoscoop
february 5 2010
by jan willem broek

Het jaar 2009 kenmerkt zich door het teruggrijpen naar de jaren 80, met een nadruk op new wave en synthpop. Parallel hieraan profileert het Nederlandse label Narrominded, waarop vrijwel alles gratis gedownload maar ook gekocht kan worden, zich steeds meer als constante leverancier van kwaliteitsmuziek. Ze besluiten vorig jaar met de mini Here Is The Night van Hunter Complex, het nieuwe project van Lars Meijer, één van de oprichters van het Narrominded label en tevens actief als en in de formaties Larz, Living Ornament, Psychon en Psychon Troopers. Hierop komen beide zaken mooi samen, want ook Lars grijpt terug naar die periode, overigens met het vizier stevig gericht op de toekomst. Het is een opwarmer voor zijn dit jaar te verschijnen volledige album. Lang wachten is het niet, want zijn gelijknamige album ziet nu al het licht. We hebben met deze strenge winter natuurlijk ook meer dan een opwarmertje nodig. Vanaf de eerste tonen is het gelukkig een hartverwarmende grog, hoewel je door de nostalgische klanken ook dikwijls kippenvel krijgt. Lars maakt melancholische synthpop met wave invloeden van de bovenste plank, waarbij de helden van weleer een mooie blauwdruk vormen voor zijn overwegend warme elektronische geluid. Hij zingt ook op sterke wijze met een onderkoeld en tegelijkertijd zwoele stem. Wat dat betreft moet je meteen denken aan Edvard Graham Lewis. De muziek rakelt een hoop mooie herinneringen op, maar geen seconde heb je gevoel dat je naar een product luistert dat ver over de datum is. Sterker nog, het is eerder een modern eerbetoon aan het verleden. En zelfs al zou je het gedateerd vinden, dan nog zit het sterk in elkaar en is het uiterst genietbaar. Dit soort laidback muziek met kristalheldere elektronische geluiden en smakelijke beats wordt al veel te lang niet meer gemaakt. Het is als blij of wellicht weemoedig worden van het horen van de begintune en het zien van series als Mash, Miami Vice, Cheers en The A-Team maar dan op je hypermoderne hdtv, zoiets. Nostalgisch terugblikken, maar dan op een manier die helemaal van nu is. New Order, Brian Eno, Cabaret Voltaire, He Said, Depeche Mode en OMD hebben allen een schitterende plek in zijn muziek gekregen. Lars laat horen dat hij naast zijn lo-fi, experimentele en ambientprojecten ook op dit gebied goed uit de voeten kan. Zeer warm aanbevolen!

original article

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *