april 5 2005

review

cut-up
by theo ploeg

Trots laat Peter Bruyn twee flyers zien en houdt ze dicht bij elkaar. De linker is van de allereerste editie van het Toonfestival, de rechter van de zesde. Het verschil is duidelijk, maar Bruyn, één van drie organisatoren van het festival, legt het toch uit: in zes jaar tijd is het festival van drie naar zes dagen gegroeid. Wat hij niet verteld is dat het Haarlemse onderonsje inmiddels een festival van faam is in de wereld van de elektronische kunst. Geen wonder dus dat de huidige editie bol staat van de grote namen in het werkveld. Zonder echte uitschieters, verduidelijkt Bruyn. In de netwerksamenleving is elke schakel immers even dik.

Even daarvoor gaat de zesde editie van het festival voor elektronica met beeld en geluid a ls grondstof reeds officieus van start in de nieuwe Haarlemse galerie Art Site. Daar onthult het Narrominded platenlabel haar 'geluidsplant' genaamd Plantoon. Veel valt er niet te zien. Een witte doos met twee knoppen en twee boxen. Via die twee knoppen - toepasselijk blauw en geel - krijgt de plant zon en water toegediend. Eerst staat iedereen nog wat onwennig rond de witte doos, wat later drukken de bezoekers af en toe op een knop. Daar wordt de elektronische plant behoorlijk gelukkig. Het geluid zwelt langzaam aan en beweegt zich golvend voorwaarts. Even later valt het echter helemaal stil. Een bezoeker heeft driftig op de knoppen gedrukt en zo de plant verdronken én verbrand. Een vroeg einde voor Plantoon? Dat niet, na een aantal minuten beginnen de zaadjes weer langzaam te groeien. Maar de schade is enorm. Ondertussen is het goed kijken naar de foto's die Coen Polack voor de hoezen van zijn Narrominded label schoot. De vier op canvas gedrukte beelden die rond Plantoon hangen springen direct in het oog door de felle kleuren en de aandacht voor detail. Die felheid maakt de beelden overigens behoorlijk verontrustend. Ook die waarop rustieke felgekleurde bladeren en taken de boventoon voeren. Het meest intrigerende beeld hangt echter net om de hoek: een lange paal met een beveiligingscamera tegen een helblauwe lucht.

original article