april 15 2004

reviews

phospor
by hs

Also in the Thursday evening program a concert with performances of Joseph Suchy, Kettel and Hydrus. This part of the program took place in the Toneelschuur, the recently newly build theatre for which the design was made by well-known Dutch comic writer Joost Swarte. Joseph Suchy started the concert, almost unobtrusively moving from sound-check to concert with an epic and abstract improvisation on electric guitar and effect pedals. The evening continued with Kettel, a.k.a. the young Dutch performer Reimer Eising, who did an inspiring laptop set with the more beat oriented part of his repertoire. Kettels music is often compared to the likes of The Black Dog and Plaid, because it¹s build upon equally playful harmonic structures and transparent rhythms. The evening concert was concluded with Hydrus. The members of Hydrus, Herman Wilken and Almer Lucken, also produce their music with laptops. Their music is very much comparable to that of Kettel, but has definitely it¹s own character. The recently on the narrominded label released Hydrus/Kettel split CD, is therefore entirey consistent. The live set Hydrus played very much reminded of the music of Boards of Canada.

original article

---

vpro, 3voor12, vuile toon
by gerard walhof

De Keulse gitarist Joseph Suchy verraste vorig najaar met zijn derde solo-album Calabi.Yau en onlangs samen met Ekkehard Ehlers en Franz Hautzinger met Soundchambers. In de nieuwe, door Joost Swarte schitterend ontworpen Toneelschuur hield hij de controle over zijn onderzoek naar de grenzen van het gitaargeluid. Klanken kort en lang sprankelden als ijskristallen in dan weer ijle, dan weer dichte wolken van geluid. Met gevoel voor estethiek, met geduldige beheersing van gitaar en effectapparatuur.
Daarna presenteerde het Nederlandse label Narrominded de split-lp van Hydrus en Kettel met optredens. Eerst apart, daarna samen. Herman Wilken en Almer Lucke alias Hydrus speelden achter hun laptops een aanstekelijke, ritmische, open set die naadloos werd gevoldg door die van Reimer Eising alias Kettel. De Groninger maakte opnieuw duidelijk waarom hij met Funckarma het grootste talent in Nederland is. Onverwacht spannende ristmisch wendingen, glijdende melodische patronen met groot gevoel voor melancholie. Schitterend ook om 'm af en toe te zien bekketrekken en schokschouderen in het blauwgrijze licht van zijn scherm. Als trio leken ze twee tot drie keer aan te zetten voor een climax in hun improvisatie maar het Grote Klaarkomen bleef toch uit.
Fijne avond met een geconcentreerd publiek. Nog drie avonden )toon) te gaan. Met krasse knarren van de kraut, Ellen Allien en Bpitchcontrol en Encre. Hoera.

original article